Rwa kulszowa, znana także jako scjatyka (lub ischialgia) to wyjątkowo nieprzyjemna, choć stosunkowo częsta przypadłość, umiejąca na dobrych kilka dni wyłączyć z codziennych aktywności. Rwa objawia się silnym bólem zlokalizowanym w dolnej części kręgosłupa, promieniującym od okolicy lędźwiowo – krzyżowej do pośladka, a następnie wzdłuż nogi, obejmując nierzadko nawet palce stóp. Skąd bierze się rwa kulszowa? Czy da się jej uniknąć i co zrobić, gdy już się pojawi?
Rwa kulszowa: przyczyny
Nerw kulszowy to największy nerw ludzkiego ciała. Powstaje on w wyniku połączenia kilku korzeni nerwowych, które wychodzą z kanału kręgowego, a następnie przebiega przez oba pośladki oraz kończyny dolne. Mimo iż nerw ten jest tak długi, do jego urazu lub ucisku dochodzi z reguły w kanale kręgowym.
Najczęstszą przyczyną ostrej rwy kulszowej jest dyskopatia, czyli ucisk krążka międzykręgowego na nerw. Ból pojawia się wskutek nadmiernego przeciążenia kręgosłupa i powstawania trwałych zmian zwyrodnieniowych.
Rwa to nierzadko konsekwencja nieprawidłowości anatomicznych – niewłaściwej budowy miednicy lub skrzywienia kręgosłupa.
Ucisk na nerw kulszowy może nastąpić także w wyniku otyłości, cukrzycy, zlokalizowanego w jego obrębie stanu zapalnego, a nawet zmiany nowotworowej.
Na rwę szczególnie narażone są kobiety w ciąży. Dlaczego? Bo właśnie wtedy dochodzi do przesunięcia środka ciężkości, a co się z tym wiąże – nieprawidłowego obciążenia kręgosłupa. Niewystarczająco silne mięśnie brzucha i pleców nie są w stanie poradzić sobie z obciążeniem, przez co krążki międzykręgowe zaczynają się stopniowo wybrzuszać. Ból pleców dokucza większości ciężarnych, jednak gdy zaczyna promieniować na kończyny dolne, świadczy o ataku rwy kulszowej.
Warto wiedzieć, że rwa kulszowa znacznie częściej występuje u osób, których dieta uboga jest w wapń, witaminy i sole mineralne.
Rwa kulszowa: leczenie
Leczenie rwy kulszowej uzależnione jest od stopnia nasilenia bólu, a przede wszystkim od jej przyczyny. W celu złagodzenia dolegliwości sięgnąć można po ogólnodostępne środki farmakologiczne: leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, rozkurczowe, a w przypadku wyjątkowo silnego bólu, także zastrzyki domięśniowe. Konieczny jest także odpoczynek – kręgosłup musi zostać natychmiast odciążony.
Pomocna, a często wręcz niezbędna, jest także rehabilitacja oraz fizjoterapia. Doskonałe efekty uzyskuje się dzięki polu magnetycznemu, laseroterapii, krioterapii, zabiegom cieplnym, ultradźwiękom, kinezyterapii oraz terapii manualnej, czyli masażom.
Jeśli zastosowane metody nie przynoszą poprawy, niezbędne może okazać się leczenie operacyjne.